en dan is het de laatste week....

Die laatste 2 dagen brengen we wandelend door. Zatedag laten we ons naar Cinchero brengen, zo'n 30 km verderop en een stuk hoger dan Ollantaytambo. We dachten dat we wel een beetje klaar waren met de ruïnes enzo maar het historisch centrum van Cinchero is het bejijken waard. Op de Plaza Mayor wordt een dans geoefend voor de dag erna. Dan wordt er het carnaval gevierd. Eigenlijk willen we daarna koffie met iets lekkers maar in het 1e tentje is er geen koffie en in het 2e, waar het bijzonder lekker ruikt wordt hard gewerkt achter de schermen. Maar wij krijgen niets. Een paar deuren verderop is er geen gebak maar lunchen we heerlijk.

Een goede bodem voor de wandeling die we gaan maken. Via de weilanden wandelen we naar Lago Huaypo. Wat een genot,  door de natuur, met hier en daar een varken, schaap of koe die je tegenkomt. En natuurlijk een meisje die ons komt vragen wat wij gaan doen. Ze krijgt van Gerian speldjes voor in haar haar en ze is er helemaal blij mee.

Aan het eind van de trip komt er snel genoeg een colectivo langs die rechtstreeks naar Ollantaytambo gaat. Ideaal want nu hoeven we niet over te stappen.

 

Zondag starten we ons gemak op. Willen via de Puenta Inca de rivier over om te wandelen maar het is een uitdaging om de brug te vinden. Via via vinden we de brug en lopen aan de andere kant van de rivier richting de volgende brug. Halverwege keren we om want het lijkt alsof we in no time in een regenbui zullen belanden. En als we ergens geen zin in hebben dan is het dat wel. Beter is dan een jugo drinken bij ons stamcafeetje.

Na en siësta thuis gaan we naar El Albergue; voor een heerlijk diner. Een topafsluiting voor de Valle Sagrado.

 

Dan is het weer vroeg dag vor de rit naar Cuzco en de vlucht naar Lima. Van de betrouwbaarheid van de taxichauffeur zijn we niet helemaal overtuigd. Het lijkt wel of hij denkt dat we in Cuzco nog sightseeing willen doen. Wij willen gewoon naar het vliegveld en dan vraagt hij nog meer dan dat afgesproken was. Mmmm, niet zo'n prettig begin van de dag. De rest van de ochtend bestaat voornamelijk uit wachten, koffie drinken en de "uitgebreide" keuze aan winkels bekijken.

 

Dan staan we weer in Lima waar we door Sonia en haar vader opgehaald worden. De laatste dagen van deze vakantie zijn aangebroken.  's Middags op zoek naar een hostal want de hostal die Sonia voor ons gevonden had wil plotseling dat we per 12 uur betalen ipv per nacht. Heel bijzonder maar voor de dubbele prijs doen we het niet. Zo goed zijn de bedden niet. Nadat we verschillende hostals hebben gezien belanden we weer bij Fantasia. Daar hebben ze iig een 3 persoonskamer met goede bedden en niet onbelangrijk een vriendelijke eigenaar. Gerian en Miek gaan 's nachts aan de oordoppen vanwege het geluid.

Thuis bij Sonia maken we kennis met de tante en oma van Sonia en heeft haar moeder weer heerlijk gekookt. Na de planning voor morgen gaan we naar ons hostal, het was weer een lange dag.

 

Als eerste gaan we naar het project waar Sonia 4 jaar geleden aan meegewerkt heeft. We moeten eerst met de colectivo de berg op naar Pamplona alto. Hoe verder we komen hoe armoediger de omgeving. Wanneer we bij het project komen blijkt dat het dicht is. Later blijkt dat het gesloten is. Een eindje verderop is door een aantal vrouwen een comedor opgezet. Zij koken dagelijks een maaltijd en men kan voor 2 sol een pan eten komen halen. Het is voornamelijk opgezet voor gezinnen die niet de mogelijkheid hebben om te koken. Er zijn daar wel kinderen die de rugzakjes die destijds zijn uitgedeeld nog hebben en gebruiken. De cadeautjes die ik meegenomen heb voor de kinderen vinden hier een goede plek. In no time zitten we allemaal te " loomen". Het ene kind heeft meer hulp nodig dan het andere maar het is mooi om te zien hoeveel plezier iedereen heeft. En ik weet dat dit maar een kleine druppel is op die hele grote plaat maar de kinderen, en wij ook, hebben samen plezier gehad.

Zo'n bezoekje zet ons weer met beide benen op de grond.

Zeker als je dan 's middags door het historisch centrum van Lima slentert en 's avonds naar een watershow van fonteinen,  licht en muziek zit te kijken.  In Pamplona alto hebben ze niet eens stromend water. We hebben het maar goed. Oud-Lima is overigens prachtig,  mooie gebouwen en parken.

 

Dan nadert het einde van deze vakantie toch, we wandelen nog een ochtend langs het strand. Tenminste we doen en poging; boven over de boulevard is niet cht strandwandelen maar als we uiteindelijk beneden zijn ook niet echt. We drinken een biertje en een wijntje in een hele sjieke strandtent en gaan bij señora Rosales lekker soep eten.

's Avonds nemen we de hele familie uiteten om hen te bedanken voor de gastvrijheid. Een gezellige afsluiting van ons verblijf hier.

 

Nu is mijn tas zo goed als gepakt dadelijk naar de familie waar er nog een paar cadeautjes in moeten. En niet te vergeten spullen die Sonia nog mee wil nemen. Het zal mij benieuwen op hoeveel gewicht ik straks bij me heb. ;-)